CASE STUDY

Romek (lat 7) to chłopiec z niezwykłą energią i potrzebą dużej zmienności. Jego mama poprosiła pedagoga szkolnego o spotkanie, podczas którego opowiedziała o jego problemach.

Mama Romka: Nasz Romek to bardzo żywe dziecko. Od zawsze wszędzie go było pełno. Kiedy się urodził, kiepsko spał, często budził się w nocy. Szybko zaczął chodzić, a właściwie od razu biegał. Zaczął mówić ok. 3 roku życia. Zawsze bawił się wieloma zabawkami naraz albo prędko je zmieniał, bo mu się nudziły.

Byliśmy na badaniu w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Powiedziano nam, że trzeba Romka obserwować, bo może ma ADHD. Teraz, gdy zaczął chodzić do szkoły, widać jego problemy z usiedzeniem w jednym miejscu, w skupieniu. Lubi, kiedy wszystko jest tak, jak on chce, a tak nie zawsze się da, bo inne dzieci nie lubią, jak on ciągle narzuca zabawy. Czasami też wybucha złością i nie patrzy, czy komuś robi tym przykrość. Najgorzej jest z czekaniem. Wszystko chce mieć od razu. Zauważyłam też u niego problemy z pamięcią, zwłaszcza słuchową – mam wrażenie, jakby nie słyszał, co się do niego mówi. Bardzo proszę o wsparcie, bo boję się, że jeśli nic się nie zmieni, to problemy będą coraz większe.

Pedagog szkolny: Cieszę się, że pani przyszła. To, o czym pani mówi, to problemy w harmonijności rozwoju Romka, które przełożymy na umiejętności. Podejmiemy działania wspierające w szkole. Podpowiem również, co można robić w trybie treningowym w domu, żeby utrzymać efekty pracy terapeutycznej. Ale żeby to poukładać, zacznijmy od przyjrzenia się mocnym stronom Romka. Najlepsze efekty modelowania zachowań osiągamy wtedy, gdy angażujemy dziecko w różne czynności z poziomu jego zasobów. Proszę opowiedzieć, w czym Romek jest dobry.

Zamów zestaw do Twojej szkoły >

Mama Romka: Jest sprawny fizycznie i aktywny sportowo. Chodzi na piłkę nożną dwa razy w tygodniu. Poza tym lubi muzykę, ładnie śpiewa. Ale ta koncentracja to dopiero problem…

Pedagog szkolny: Wykorzystamy mocne strony Romka podczas zajęć z wychowania fizycznego – będziemy angażować go w pomoc nauczycielowi, np. podczas rozgrzewek. Zdolności muzyczne możemy wykorzystać podczas wokalnych zajęć dodatkowych. Co do trudności – problem z koncentracją wynika nie tylko z rozpraszania się, przyczyną jest trudność z hamowaniem reagowania. Dla Romka czekanie, tak jak pani wspomniała, jest trudne, a jeśli nie potrafi odroczyć swoich reakcji, to jednocześnie też szybko się dekoncentruje. Trudność w kontroli emocji również negatywnie wpływa na skupienie się. Ważna jest równoległa praca nad wszystkimi deficytami. Proponuję następujące działania:

W obszarze HAMOWANIA REAKCJI ważna będzie praca w wyznaczonych sekwencjach czasowych. Istotne jest, żeby Romek wiedział, ile czasu będzie trwała konkretna aktywność – można korzystać z klepsydr i timerów, w celu wyznaczania i odmierzania czasu (np. podczas odrabiania lekcji). Ja będę Romka uczyła odraczania reagowania za pomocą zadań z pakietu Eduterapeutica ADHD – dobrym przykładem jest tu ćwiczenie „Pojazdy”, w którym dziecko musi czekać, aby przeliczyć wskazane elementy >> Zobacz ćwiczenia      

W obszarze KONTROLI EMOCJI chciałabym, żeby Romek nabrał przekonania, że każda emocja, również złość, jest bardzo ważna. Istotne jest to, jak nauczymy się ją wyrażać. Proces akceptacji emocji jest silnie powiązany ze zmianą przekonania, że emocje są dobre lub złe i występują zawsze w takiej samej skali. Będę chciała budować świadomość emocjonalną Romka m.in. za pomocą ćwiczenia „Termometr złości” ze wspomnianego już pakietu Eduterapeutica ADHD Niezwykle ważne jest, aby w warunkach domowych kontynuować podejście, że emocje nie zawsze są maksymalne i nie zawsze minimalne. Można je określać za pomocą skali od 1 do 10, np. „Czy twoja złość jest na 1, na 3 czy na 7?”. To ważne, bo podstawową funkcją mózgu jest utrzymanie organizmu w stanie równowagi, więc dążenie do balansu emocjonalnego jest optymalizujące.

KONCENTRACJA UWAG jest mocno powiązana z umiejętnością selekcji informacji, skupienia się na jednym wskazanym elemencie, utrzymaniem uwagi na danym zadaniu. W domu możecie ćwiczyć to np. poprzez rzucanie piłką do Romka i równoległe zadawanie pytań, np. „Jaki dziś dzień tygodnia?”, „Jaka pora roku jest w maju?” itp. Chodzi o to, by skupiał się na odpowiedzi na pytania, kiedy jednocześnie musi sobie radzić z dystraktorem. W swojej pracy wykorzystamy do tego m.in. ćwiczenie „Koszykówka” z pakietu Eduterapeutica ADHD, w którym Romek będzie musiał skupić się na liczeniu rzutów do kosza

Wspominała pani o trudności ze współdziałaniem Romka w grupie, dlatego chciałabym, aby w obszarze GOTOWOŚĆ DO POŚWIĘCEŃ przepracować różne warianty zachowań w określonych sytuacjach, np. „Co zrobisz, gdy kolega cię obrazi?”, „Co zrobisz, gdy ktoś zabierze ci coś, na czym ci zależy?” itp. Z pakietu Eduterapeutica ADHD wykorzystamy m.in. ćwiczenie „Komiks dialogowy”, którego celem jest uczenie mowy dialogowej w zespole rówieśników.

Eduterapeutica ADHD – zobacz więcej >

Mózg nie jest mięśniem, ale bardzo lubi systematykę i ćwiczenie większych możliwości. Dlatego w obszarze PAMIĘĆ OPERACYJNA, aby wzmacniać pamięć słuchową Romka, warto mówić do niego konkretnymi komunikatami, z jednoczesną prośbą o powtórzenie tego, co zostało powiedziane. Z pakietu Eduterapeutica ADHD wykorzystamy m.in. ćwiczenie „Prezenty urodzinowe”, w którym Romek będzie słuchał opowieści lektora o prezentach urodzinowych, które otrzymała Ania, a następnie będzie musiał odtworzyć, kto jaki prezent wręczył dziewczynce

Dzięki wspólnemu planowi, działaniom w szkole i w domu oraz konkretnym ćwiczeniom pomożemy Romkowi pokonać jego trudności. Dziękuję pani za spotkanie.

Autorka:

Monika Bekker-Goska – Ukończyła pedagogikę opiekuńczo-wychowawczą,
mgr oligofrenopedagogiki, coach, neurodydaktyk, psycholog motywacji.

Autorka pakietu multimedialnego ADHD z nowej edycji Eduterapeutica lux.
Cieszę się że mogę dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi Nauczycielami.