Przygotowanie dziecka do rozpoczęcia przedszkola. Jak ułatwić rozłąkę z rodzicem?

Pójście do przedszkola jest ważnym wydarzeniem w życiu dziecka i jego rodziny. Z jednej strony rozpoczęcie przedszkola stanowi naturalny i kolejny etap rozwoju dziecka, z drugiej – maluch znajduje się w sytuacji dla siebie nowej, nieznanej, wymagającej zmiany dotychczasowego rytmu dnia.

Dlatego warto wcześniej przygotować dziecko do bycia przedszkolakiem oraz do wynikającej z niego konieczności rozstawania się na kilka godzin z rodzicami.

Aby ułatwić dziecku odnalezienie się w nowej rzeczywistości warto jeszcze przed rozpoczęciem roku przedszkolnego:

• opowiadać dziecku o przedszkolu i budować jego pozytywny obraz, jako miejsca przyjaznego i interesującego, w którym można się bawić i dowiedzieć się ciekawych rzeczy, poznać nowych kolegów
• opisywać w prosty sposób, jak wygląda dzień w przedszkolu, jak ma na imię przyszła Pani itp.
• przekazywać wiedzę o przedszkolu. Zarówno w rozmowie, jak i w zabawie (np. bawimy się w przedszkole dla lalek lub autek) oraz poprzez opowieści z własnego dzieciństwa
• wybrać się z się razem z dzieckiem na tzw. „dzień otwarty w przedszkolu” (a jeśli to nie możliwe, umówić się z personelem przedszkola na indywidualne spotkanie)
• włączyć dziecko w przygotowania do przedszkola (zakup worka, bucików)
• odpowiednio wcześniej trenować z dzieckiem (początkowo krótkie, stopniowo dłuższe) rozstania z rodzicami.

Po odebraniu dziecka w pierwszym dniu przedszkola można wybrać się razem na spacer, uczcić zostanie przedszkolakiem wizytą w lodziarni lub drobnym podarkiem np. maskotką, która będzie mogła z nim „chodzić” do przedszkola (po wcześniejszym uzgodnieniu z wychowawcą).

Przez kilka pierwszych dni w przedszkolu dobrze jest odbierać dziecko o nieco wcześniejszej porze, stopniowo wydłużać czas pobytu. Bardzo ważne jest także, aby codziennie dostarczać dziecku informacji o tym, kiedy zostanie odebrane z przedszkola (po obiedzie, po gimnastyce), kto odbierze dziecko, przypominać co rodzice robią w czasie pobytu dziecka poza domem i do kogo ma się zwrócić w razie kłopotów (pani wychowawczyni). Można wspólnie z dzieckiem przygotować rysunkowy plan dnia, na którym wyraźnie zaznaczone zostanie, że pobyt w przedszkolu to tylko „kawałek” dnia i „zawsze po przedszkolu wracamy do domu”.

Należy zapewnić dziecku okazję do wyrażania tego, co myśli i czuje na temat przedszkola, okazywać mu uważność dla jego niepokojów, pytań, skarg, chwalić dziecko za to, jak sobie radzi (nawet jak nie wszystko mu wychodzi). Ważne jest również okazywanie cierpliwości i akceptacji dla przejściowych zmian w zachowaniu dziecka – i rodzice i dziecko potrzebują czasu na oswojenie się z nową sytuacją.

Aby ułatwiać dziecku rozstania nie powinno się:

• negatywnie komentować „marudzenia”, „łez”
• zasypywać pytaniami „dlaczego” lub pocieszeniami „nie bój się”, lepiej zapewnić dziecko, że sobie poradzi, przypomnieć, że wrócimy po dziecko o danej porze, umówić się, co będziemy miłego robić po przedszkolu
• przeciągać pożegnania (nawet jak dziecko płacze) lub wymykać się z szatni chyłkiem
• okazywać własnego niepokoju
• dawać obietnic, których nie jesteśmy w stanie dotrzymać
• straszyć przedszkolem (unikamy komentarzy typu „jak nie będziesz sam jeść, to dzieci będą się z ciebie śmiały”)
• porównywać dziecka do innych dzieci (np. „chłopiec jest dzielny, a ty płaczesz”)
• komentować w negatywny sposób postępowania nauczyciela w obecności dziecka.

Opracowała:

Mgr Agnieszka Wrzesiak,

Psycholog kliniczny, specjalizujący się w terapii rodzin.