Skip to main content

W dzisiejszym wpisie psycholog i terapeuta Pani Agnieszka Wrzesiak udziela rodzicom przedszkolaków kilku cennych rad na temat tremy przed występami w przedszkolu.

 

W ciągu roku w przedszkolu odbywa się wiele uroczystości – Dzień Przedszkolaka, Jasełka, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Mamy i Taty – na które dzieci wraz z nauczycielami przygotowują przedstawienia. Występy wiążą się z dużymi emocjami zaproszonych gości i małych aktorów.

Zdarza się, że niektóre dzieci, mimo świetnego przygotowania, tuż przed występem odmawiają wyjścia na scenę lub stają przed publicznością i nie są w stanie zaprezentować swoich umiejętności.

Trema, czyli uczucie silnego niepokoju związane z wystąpieniami publicznymi, pojawia się nagle i paraliżuje, zarówno dzieci nieśmiałe, jak i pewne siebie.

 

Rodzice przedszkolaków często zwracają się do nauczycieli z pytaniem, jak poradzić sobie   z tremą i stresem dziecka przed wystąpieniem, jak pomóc maluchowi pokonać obawy przed występami?

Poniżej kilka pomysłów na możliwości wspierania przedszkolaka w walce z tremą – mama i tata mogą:

  • wyjaśnić dziecku, co to jest trema i jaka może być mobilizująca,
  • wskazywać sposoby na pokonywanie strachu (zabawy wizualizacyjne, ćwiczenia oddechowe, rysunki),
  • uświadomić, że wiele dzieci podobnie przeżywa występy publiczne,
  • opowiedzieć o swoich doświadczeniach w pokonywaniu tremy,
  • przypomnieć sytuacje, kiedy dziecko poradziło sobie w sytuacji występów i było z siebie zadowolone,
  • pomóc dziecku przygotować się do roli, jaką będzie odgrywało (im lepiej dziecko będzie znało kwestię, tym pewniej będzie się czuło podczas występu),
  • stopniowo oswajać dziecko z występami, organizować mini przedstawienia w domu (dla domowników, sąsiadów, znajomych),
  • włączyć dziecko w przygotowanie stroju na przedstawienie,
  • podarować dziecku przed występem amulet na szczęście i odwagę,
  • wspierać dziecko podczas przedstawienia, dodawać otuchy, klaskać nawet wówczas, gdy dziecko popełni błąd,
  • po występie pogratulować nie tyle poprawności występu, co odwagi do wzięcia w nim udziału.

Rodzicom należy uświadamiać, że nie wolno zmuszać dziecka do występów, zachęcać nagrodami, zwłaszcza jeśli ono kategorycznie tego odmawia. W sytuacji, gdy maluch nie weźmie udziału w spektaklu lub popełni błąd, należy zapewnić, że następnym razem będzie łatwiej, że tremę da się pokonać, a trening czyni mistrza.

Ważne jest również to, by rodzice pracowali nad odwagą dziecka nie tylko przed występami, ale na co dzień, poprzez:

  • zabieranie dziecka w publiczne miejsca (teatr, koncert), pokazywanie, jak należy się zachowywać w konkretnych sytuacjach,
  • dawanie dziecku przykładu, jak nawiązywać kontakty z innymi, rozpoczynać rozmowę,
  • przyzwyczajanie do spędzania czasu nie tylko z rodzicami (nocowanie u koleżanki, weekend u babci),
  • rozwijanie u dziecka samodzielności, wytrwałości w działaniu,
  • pozwalanie na dokonywanie wyborów, podejmowanie decyzji, wyrażanie swojego zdania (adekwatnie do wieku),
  • uczenie radzenia z porażkami i krytyką, rozwijanie umiejętności wyrażania emocji.

 

procesie rozumienia i nazywania emocji warto zastosować pomoc wychowawczą Pamiętnik Mojego Humoru” od doświadczonej firmy działającej od wielu lat w branży edukacyjnej Moje Bambino. Pamiętnik Mojego Humoru będzie nieocenionym wsparciem w radzeniu sobie i przeżywaniu emocji oraz ich odreagowaniu przez dzieci. Dziecko używa Pamiętnika Mojego Humoru przez okres jednego miesiąca podczas którego zapisuje i zaznacza towarzyszące mu emocje (np. radość, smutek, złość, strach, zazdrość, tęsknota, duma z siebie, spokój).

Kolejną nieocenioną i bardzo atrakcyjną pomocą dla najmłodszych dzieci jest zestaw Twarze i emocje. Zabawa z zestawem pozwala na poznawanie słownictwa dotyczącego uczuć i emocji, rozpoznawania ich na podstawie mimiki twarzy i kształtowanie dojrzałości emocjonalnej i społecznej dzieci.

 

 

Tekst przygotowany przez Panią Agnieszkę Wrzesiak, doświadczonego psychologa, który w codziennej pracy zajmuje się diagnozą i terapią dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi, nadpobudliwością psychoruchową oraz z zaburzeniami rozwojowymi.