Przykładowe ćwiczenia rozwijające małą motorykę dziecka

Dzisiejszy wpis stanowi rozwinięcie tematu poruszanego w ostatnim czasie przez Panią Dorotę Szwugier- doświadczonego pedagoga i terapeutkę, mianowicie tematu Małej Motoryki – terapii ręki. Pani Dorota Szwugier wyjaśniała czemu służy terapia ręki, jakie są jej cele, dla kogo jest przeznaczona i jakie efekty może przynieść. Przypominając, motoryka mała to najprościej mówiąc sprawność dłoni i palców. 

W dzisiejszym wpisie Pani Dorota rozwija temat oraz podaje przykładowe ćwiczenia wpływające na stymulację motoryki małej.

ĆWICZENIA STYMULUJĄCE ROZWÓJ MOTORYKI MAŁEJ.

Motoryka mała to przede wszystkim sprawne funkcjonowanie dłoni i palców.

W związku z tym, dzieci nabierają zręczności w takich formach aktywności, jak: lepienie, malowanie, nawlekanie, wydzieranie, wycinanie, zapinanie, zawiązywanie, pisanie itp.

Podstawowymi umiejętnościami rozwijanymi w trakcie doskonalenia motoryki małej są:

– kontrolowane i precyzyjne ruchy rąk i palców

– chwytanie przedmiotów

– świadome manipulowanie przedmiotem

– rozwijanie koordynacji wzrokowo – ruchowej

W przypadku zaburzenia rozwoju motoryki małej konieczne są oddziaływania korekcyjne, które stymulują rozwój i korygują zaburzenia. Od rozwoju motoryki małej zależny jest pomyślny rozwój umiejętności samoobsługi, rysowania, pisania i artykulacji.

ĆWICZENIA DŁONI – motoryka mała (przykładowe ćwiczenia).

• dotykanie dłoni, pocieranie ich „mycie” (wyczuwanie dłoni)
• zaciskanie i otwieranie dłoni, klaskanie: swobodne, rytmiczne
• gniecenie gąbki lub piłeczki piankowej
• wyciskanie wody z nasączonej gąbki
• zgniatanie z papieru, bibuły itp. „kul” i rzucanie nimi w określonym kierunku
• chwytanie i przenoszenie przedmiotów całą dłonią
• wkładanie i wyjmowanie przedmiotów małych, dużych
• otwieranie i zamykanie różnego rodzaju pudełek
• czynności samoobsługowe: mycie rąk, mycie zębów, wycieranie, czesanie się, nabieranie jedzenia na łyżkę, widelec
• zabawy z wodą: wlewanie, przelewanie wody z dłoni, strząsanie wody z palców
• zabawy z różnymi masami plastycznymi (glina, masa solna, plastelina):
• zabawy konstrukcyjne

ĆWICZENIA PALCÓW – motoryka mała (przykładowe ćwiczenia).

• przykładanie kolejno palców każdej dłoni: kciuk do kciuka, wskazujący do wskazującego itd. paluszki się witają, kłaniają itp.
• stukanie palcami w podłogę, ławkę „pada drobny deszczyk”, „jest ulewa”
• naśladowanie gry na pianinie, flecie, trąbce, nosie
• przypinanie spinaczy do bielizny na brzeg pudełka kartonowego i nie tylko
• doskonalenie chwytu pęsetkowego: palec wskazujący i kciuk, np. solenie, skubanie, przewracanie kartek książki, przekładanie kart do gry itp.
• zabawy paluszkowe „Idzie kominiarz”, „Sroczka kaszkę warzyła”, itp.
• nawlekanie koralików, przewlekanie sznurków, tasiemek, sznurowadeł przez różne rzeczy i otwory
• zabawy z kreatywnymi drucikami
• lepienie/ugniatanie plasteliny – wałkowanie cienkich wałeczków i obwodzenie nimi figur geometrycznych, listków, owoców itp., wypełnianie konturów
• różnego rodzaju cięcia: przecinanie pasków papieru, sznurka, materiałów, cięcie po linii prostej, wycinanie po liniach falistych, łamanych, wycinanie figur geometrycznych,

ĆWICZENIA GRAFOMOTORYCZNE – motoryka mała(przykładowe ćwiczenia).

• dowolne kreślenie palcem/pędzlem prostych kształtów (dowolnych lub określonych linii prostych, ukośnych, falistych, okrągłych itp.)
• pogrubianie wzorów/konturów
• zamalowywanie (kredą, farbą, węglem) dowolnej przestrzeni dużych/małych płaszczyzn
• rysowanie kredką dowolnych rysunków, na podany temat, według poleceń
• obrysowywanie szablonów od zewnątrz i od wewnątrz
• kalkowanie/kopiowanie obrazów, wzorów przez kalkę techniczną, maszynową
• łączenie liniami wyznaczonych punktów – na tablicy, na kartce łączenie wyznaczonych punktów linią ciągłą w celu uzyskania zaplanowanego konturu np. domku, samochodu, choinki itp.
• kreskowanie – wypełnianie rozmaitych konturów małymi kreskami stawianymi pionowo, poziomo, ukośnie pamiętając o zachowaniu kierunku prawidłowego kreślenia
• rysowanie szlaczków w powiększonej liniaturze, a potem w liniaturze odpowiadającej w zeszycie:
• pogłębianie konturu, czyli wodzenie mazakiem, ołówkiem po śladzie
• kończenie zaczętego wzoru
• odwzorowywanie szlaczków według zademonstrowanych wzorów
• próby odtwarzania demonstrowanych wzorów z pamięci
• samodzielne rysowanie różnorodnych szlaczków

Dorota Szwugier

• Pedagog Wieku Dziecięcego – nauczyciel nauczania przedszkolnego i wczesnoszkolnego;
• specjalista Pedagogiki Leczniczej;
• specjalista Pedagogiki Wspierającej;